به گزارش صراط، پذیرش هر مسئولیتی، اقتضائاتی دارد و مستلزم رعایت بایسته ها و بدیهیاتی است که اگر شخص پذیرنده یا داوطلب، واجد آنها نباشد، جامعه ای را به تباهی خواهد کشاند!
مسعود پزشکیان اگرچه خصایص شخصیتی مثبتی همچون صداقت، سادگی و بی تکلفی را در خود دارد اما شوربختانه، اصلا و ابدا در قد و قواره ریاست جمهوری اسلامی ایران نبوده و نیست و همین امر اظهر من الشمس موجب شده تا در این مدت کوتاه از روی کار آمدنش، کشور در عرصه های گوناگون با چالش ها و بحران های لاینحل مواجه شود که به قطع و یقین، بیرون آمدن و گذر از آنها در توان رییس دولت وفاق ملی نیست!
یکی از ابتدایی ترین وظایف هر رییس جمهوری، تقویت حس اعتماد به نفس ملی و ایجاد آرامش و طمانینه در آحاد جامعه است که اتفاقا یکی از اصلی ترین پاشنه آشیل های پزشکیان، فقدان همین عناصر در برخوردها، مواجهات و اظهارنظراتش است!
موارد زیر تنها بخشی از سخنرانی های شاذ و گل بخودی های آشکار رییس دولت چهاردهم است که گویا درک درستی از جایگاهی که در آن قرار گرفته ندارد:
+ نمی شود هم یار طلب کنی هم سر خواهی. خب می‌خواهی چکار کنی؟ می‌خواهی بجنگی؟! خب [آمریکا] آمد و [تاسیسات هسته ای] را زد؛ الان برویم درست کنیم دوباره می‌آید و می‌زند!
+ اگر تا آذرماه در تهران باران نبارد باید آب را جیره‌بندی کنیم؛ اگر باز هم نبارید، باید تهران را تخلیه کنیم!
+ ما آماده‌ایم تمام سلاح‌هایمان را کنار بگذاریم، به شرطی که اسرائیل هم کنار بگذارد. یک سازمان بین المللی بیاید و امنیت خاورمیانه را تامین کند!
اظهارات بالا تنها بخشی از افاضاتی است که رییس جمهور ۷۱ ساله دولت چهاردهم، بصورتی بی محابا و بدون توجه به منافع ملی و حفظ آرامش جامعه، بر زبان آورده است! جالب آنکه طرفداران، حقوق بگیران و رسانه های مدافع پزشکیان، اظهار چنین سخنانی را ناشی از صداقت و بیان واقعیات موجود، تعبیر و تفسیر می کنند اما از این گزاره غافلند که اگر ضعف های بازگو شده صحت داشته باشند، متهم ردیف اول و مقصر اصلی آنها، شخص رییس جمهور و دولتمردانش هستند!
کوتاه سخن اینکه، رییس دولت باید منبع پمپاژ آرامش و خونسردی در یکایک آحاد جامعه باشد نه آنکه خود آتش بیار معرکه شده و در حالیکه اذهان هر ایرانی، پس از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه زیر بمباران دائم ناامیدی از جانب رسانه های خارجی و صهیونی است، خود او نیز در نقش پیاده نظام جنگ نرم دشمن ظاهر شده و ذهن ملتی را مشوش کند!